Ciepłe słoneczko, żółty piasek i wysokie drzewa.....to nie nasze marzenia o wakacjach. W takim otoczeniu spędziliśmy wspaniałe przedpołudnie 6 października 2005 roku. Tego dnia wszystkie przedszkolaki (nawet te najmłodsze) szukały jesieni we wspaniałym lesie. Teraz już wiemy, że jesień przyszła i zagościła u nas na dobre. Ale szukanie tej kolorowej Pani to nie wszystko. Największą atrakcją naszego wyjazdu była wielka góra ciepłego, żółtego piasku. Na początku baliśmy się nawet do niej podejść, taka była wielka, ale potem, krok za krokiem, coraz bardziej zbliżaliśmy się do jej podnóża. Aż na końcu..... Nie uwierzycie jaka to frajda wspiąć się na sam jej szczyt. Żółty piasek mieliśmy w każdym zakamarku naszych ubrań, tonęliśmy w nim po kolana, ale udało się. Wszyscy osiągnęli szczyt. A wtedy..... nastąpiło najlepsze, czyli zbieganie z górki na pazurki. Na pazurki to zbiegali tylko niektórzy, bo reszta to hamowała kolanami, albo lądowała na brzuchu. Było cuuuuuuudownie. A kiedy trzeba już było wracać to autokary jakoś tak wolno jechały. I dopiero w przedszkolu okazało się, że trudno im było przewieźć te tony piachu, które były w naszych kieszeniach, butach i skarpetkach.